De emotionele achtbaan van TenPages.com

(Hoofdstuk uit het nieuw uit te geven boek: "Uitgever Gezocht 3.0")

Op het moment dat je jouw manuscript op TenPages.com zet, ben je hoogstwaarschijnlijk zeer enthousiast en zit je vol verwachtingen. Tenminste, daar ga ik van uit. Een beetje spannend is het natuurlijk ook wel. Er is nu geen weg terug meer en je staat helemaal open en bloot in de schijnwerpers.

In het begin koop je natuurlijk zelf wat aandelen en wanneer je jouw huiswerk goed hebt gedaan, zijn er direct ook een aantal mensen die direct ook een aantal aandelen kopen in jouw manuscript. 

Met een beetje geluk sta je direct in de top 25 van de meest verkochte aandelen en verschijnt jouw manuscript in de top vijf van de manuscripten die in de afgelopen week het beste verkochten. Het werkt!

Maar na die snelle start gaat de vaart er een beetje uit, je begint te twijfelen op het wel zo’n goed idee was om je vrienden en familieleden in jouw avontuur te betrekken. “Wat zullen ze wel niet denken als het niet lukt”, vraag je jezelf vertwijfeld af.

Plotsklaps schrijft een voor jouw volledig onbekende een positieve recensie bij jouw manuscript. “Zie je wel. Dit gaat lukken”. Er komen wat meer aandeelhouders bij en er komen nog meer leuke reacties los op jouw pagina. Verdraaid het werkt echt. “He, wat krijgen we nou, een negatieve reactie bij mijn manuscript? Dat kan helemaal niet. Even TenPages.com inlichten en vragen of ze die “willen verwijderen. Dat geloof je toch niet. Dat willen ze niet doen omdat de kritiek inhoudelijk is en niet op de schrijver zelf. Dit gaat fout! Gelukkig, een van de andere aandeelhouders schrijft een tegenreactie. Gerechtigheid bestaat nog.”

De aandelen stromen langzaam binnen. Plots maakt een ander manuscript een enorme sprong. Net op het moment dat je de top van de o zo begeerde top van de best verkochte manuscripten  in zou gaan. Dat manuscript is ook nog eens een heel stom manuscript en nog maar net op TenPages.com gezet. “Dit is niet eerlijk”, schreeuw je uit vanachter je computer. “De hele wereld is tegen  mij!!!!!”

Gelukkig weet de nummer 1 van de lijst binnen een week alle aandelen binnen te halen en komt het manuscript direct in de top vijf terecht. Victorie. Nu gaat het echt gebeuren. Je koopt er zelf nog wat aandelen bij en hebt er weer helemaal zin in. “Op naar de Top!”

Geheel onverwacht krijg je een vervelende e-mail van de schrijfster die net 1 een plaats onder jou staat en jou van alle kanten, zonder enige aanleiding onderuit probeert te halen. Je weet even niet goed hoe te reageren. Zeker niet omdat hetgeen jou wordt verweten niet klopt.

Je bent een paar dagen boos en het liefst zou je de schrijfster willen ontmaskeren en de bezoekers van TenPages.com laten zien hoe zij jouw heeft belaagd. Gelukkig herinner je de uitdrukking “Don’t feed the troll”, wat de Engelse uitdrukking is voor “Negeer negativiteit van kwaad willende mensen”.

Je zet de promotiecampagne voort en de aandelen blijven maar de deur uitvliegen. Je bent ondertussen al in de top drie terecht gekomen en de nieuwe nummer 1 en twee zijn al bijna bij de tweeduizend aandelen. Nog even en jouw manuscript staat op de absolute nummer een positie. “Nee niet weer he”. Vanuit het niets gaat een nieuw manuscript helemaal los. Binnen vier weken is dat manuscript niet alleen jou voorbij, wat natuurlijk helemaal niet leuk is, maar het is twee dagen later ook nog eens helemaal uitverkocht. “Ook niet eerlijk!”

Dan komt de euforie. Vandaag gaat het gebeuren, ik weet het zeker. Vanavond gaan de laatste aandelen de deur uit. Je krijgt kleine oogjes van het turen naar je computer scherm. Wie kopt de laatste aandelen? Spannend! Er gebeurt niets. Je gaat teleurgesteld naar bed. Het zal morgen toch wel lukken?

De  volgende ochtend stap je het bed uit en het eerste wat je doet is de computer aanzetten om te kijken hoe het er voor staat. Een late bezoeker van TenPages.com heeft die nacht de laatste aandelen gekocht. Met een grote vreugde sprong spring je onder de douche. Het is je gelukt. Het zal niet lang meer duren totdat je droom is verwezenlijkt. Een contract met een serieuze uitgever en jouw eigen boek in de boekhandel.

Natuurlijk heb ik het bovenstaande verhaal een beetje aangepast en de naam van de schrijfster van de e-mail bewust niet vermeld, maar het is in grote lijnen wel mijn eigen ervaring gecombineerd met de verhalen van verschillende andere schrijvers op TenPages.com.

Ik kan je uit eigen ervaring verzekeren dat de emoties die kunnen vrijkomen bij een intensieve promotiecampagne op TenPages.com behoorlijk kunnen oplopen. In de eerste weken werd het mij bijna teveel. Ik wilde zo graag dat mijn project succesvol zou worden, dat ik mijn aandelen verkoop wel vooruit wilde schreeuwen. Ik geef toe, ik kan behoorlijk competitief zijn. Maar ik wilde zo graag dat dit project zou slagen.

Het was natuurlijk ook best gewaagd om een manuscript op TenPages.com te zetten waarin je aan mensen gaat vertellen hoe ze succesvol geld kunnen verdienen op TenPages.com zelf. Dan is het natuurlijk best klungelig als je dan zelf niet alle aandelen verkoopt. Als vervolgens sommige schrijvers en aandeelhouders jou daar ook nog eens aan  gaan helpen herinneren, dan kan de spanning best oplopen.

Na twee weken stress nam ik een drastische beslissing. Ik maakte een achtergrond voor mijn beeldscherm met daarop de woorden “Lets play. It’s all empty and meaningless”. Iedere keer als ik mijn laptop opstartte herinnerde deze woorden mij er aan om het allemaal niet te serieus te nemen en bovendien te genieten van wat ik aan het doen was. Met hier en daar een hobbel, was het uiteindelijk een geweldige reis.